Open Source Content Management

نام علمی گیاه نه تنها به دانه‌های فراوان آن اشاره دارد، بکله نشانی از قدمت استفاده از این گیاه به عنوان یک میوه نیز هست که به زمان رومیان باستان باز می‌گردد: اهالی پونیکوس یا کارتاژ، مستعمره رومیان در شمال آفریقا، از این میوه استفاده می‌کرده‌اند. در پاپیروس‌های مصریان باستان که در حدود ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نوشته شده‌اند و همچنین در کتب عهد عتیق به انار اشاراتی شده است . 
رنگ قرمز خیره کننده و ترتیب منظم دانه‌های فراوان انار، این میوه را یکی از قدیمترین و مهمترین علامت‌های باروری ساخته و در قدیم موضوع و مایه‌ی اصلی طرح‌ها بوده است. در مسیحیت آمده است که انار همان میوه‌ی ممنوعه‌ای می‌باشد که آدم و حوا در باغ بهشت از آن تناول نموده‌اند و گفته می‌شود که انار را برای فروش بر روی پایه‌های سنگی قلعه حضرت سلیمان عرضه می‌کرده‌اند. در اسطوره‌های یونانی، پرسفون یا کور توسط پلوتو ربوده شده و به حوزه‌ی حکومتی دوی در اعماق زمین برده می‌شود. در آنجا وی یک انار می‌خورد که علامت پیوستگی و اتحاد است و وی را برای همیشه به پلوتو پیوند می‌دهد .
خواص درمانی انار برای پلینی – طبیعیدان رومی – در قرن اول میلادی شناخته شده بود. وی پوست ریشه‌ی درخت انار را برای دفع کرم کدو تجویز می‌کرد که درمانی موثر، اما استفراغ‌زا بوده است. در طب سنتی هندی، پوسته‌ی تلخ انار را برای درمان اسهال خونی تجویز می‌کنند و این به علت‌ خاصیت قابضی قوی انار است. برگ‌های این درخت نیز، خاصیت ضد میکروبی دارد و بر روی زخمها گذاشته می‌شود .
در کشورهای خاورمیانه از انار برای طبخ غذا هم استفاده می‌شود. از رب‌ انار در غذاهای گوشتی، بخصوص انواع خورشت‌ها استفاده می‌شود و دانه‌ها خشک شده انار را برای چاشنی غذا به کار می‌برند. در هند از انار برای تهیه پوره‌ها، نان‌های نمکدار و شیرینی استفاده می‌شود. دانه های انار خوشمزه و آبدار هستند. از آب انار نیز به عنوان آب میوه و دسر استفاده می‌گردد .
▪ زیستگاه طبیعی :
انار گیاه بومی آسیا بخصوص ایران، افغانستان و دامنه‌های فلسطین است که کاشت آن در شمال آفریقا و در مشرق تا پاکستان و هند نیز متداول شده است. انار به صورت انبوه کشت می‌شود و انواع کوتاه آن به صورت باغ‌های انار در مناطق معتدله پرورش داده می‌شود .
▪ مشخصات ظاهری :
درخت انار درختی پرپشتی است که برگ‌های آن در فصل پاییز می‌ریزد. طول درخت انار به ۶ متر می‌رسد. پوست تنه‌ی درخت قهوه‌ای کم‌رنگ می‌باشد و شاخه‌های باریک آن در نوک تیغ دارند و از اطراف تنه درخت می رویند. جوانه‌های برگ‌ها و سرشاخه‌های جوان قرمز رنگ هستند. برگ‌های رسیده‌ی بعضی از انواع آن ضخیم و براق می‌باشند. گل‌های بزرگ قرمز مایل به نارنجی موم‌دار آن بعدا تبدیل به میوه‌هایی می‌شوند که پوست آنها قرمز می‌باشد. پوست میوه‌ی انار خشک و سفت و دانه‌های آن قرمز و یا زرد است .