گيرم كه آب رفته به جوي آيد با آبروي رفته، چه بايد كرد؟ 4

چون دشت،

آب،

نور

چون عطر پونه بودم؛

در ژرفناي شب .

آمد نسيم و رايحه ام را برد

تا ساحل سپيده صبح ستاره سوز .

تا آستان روز .

***

چون راز سر به مهر نهان دارم

آن شور بخش واژه نامت را

من دره عميق غمم، در من

پرواز ده طنين كلامت را

***

من پرواز كرده ام .

از بامهاي دنيا،

تا دامهاي دنيا

نظرات (0)

هیچ نظری در اینجا وجود ندارد

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بعنوان یک مهمان
پیوست ها (0 / 3)
مکان خود را به اشتراک بگذارید

مطالب مشابه

insert_link

local_library آموزش یوگا - درمان با طب فشاری

insert_link

local_library کیک فنجانی با پنیر

insert_link

local_library شیرینی بیسکویت با توفی

insert_link

local_library کیک با رویه شکلاتی (دورنگ)