پژو
- توضیحات
- دسته: اتومبیل
- بازدید: 758
پژو یک نام مطرح در صنعت اتومبیل سازی فرانسه، قسمتی از پژو سیتروئن است. دومین شرکت بزرگ اتومبیل سازی در اروپا بعد از فولکس واگن است. تاریخچه پژو به ساخت دوچرخه در اواخر قرن ۱۹ میلادی در پاریس برمیگردد.
پژو در ایران با ایران خودرو همکاری دارد.
مدلهای پژو
- پژو ۵۰۴
- پژو ۲۰۵
- پژو ۴۰۴
- پژو ۴۰۵
- پژو ۲۰۶
- پژو ۴۰۷
- پژو پارس
- پژو روآ
- پژو آردی
پژو ۴۰۵ | |
---|---|
شرکت سازنده | پژو(فرانسه)/در ایران ایرانخودرو |
تاریخ تولید | ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۷ در فرانسه /در ایران و مصر از ۱۹۸۷ |
نوع خودرو | سواری بزرگ خانوادگی |
نوع اتاق | چهار در سدان و پنج در استیشن |
پژو ۴۰۵ یک خودرو ی خانوادگی در کلاس سدانهای بزرگ میباشد که برای اولین بار توسط شرکت فرانسوی پژو ارائه شد. پژو ۴۰۵ در سال ۱۹۸۸ مقام خودروی برگزیده ی اروپا را از آن خود کرده بود.
[ویرایش] پژو ۴۰۵ در ایران
از سال ۱۳۶۹ مونتاژ و تولید انواع اتومبیل سواری پژو (از جمله پژو ۴۰۵ جی ال ، پژو ۴۰۵ جی ال ایکس ۱۵۸۰ و ۲۰۰۰ سی سی و پژو ۴۰۵ جی ال ایکس اتوماتیک ۲۰۰۰ سی سی) در خطوط تولید ایران خودرو به انجام رسیدهاست. ساخت داخلی قطعات این محصول از سال ۱۳۷۳ در دستور کار شرکت ساپکو قرار گرفت. تا پایان سال ۱۳۷۷۷ کل اقلام حذف شده از مجموعه قطعات وارداتی که حاصل تلاش صنعتگران ایرانی میباشد و معادل ۷۷٪ بوده و با درنظر گرفتن اقلامی که جهت حذف از مجموعه قطعات وارداتی به پژو فرانسه اعلام شدهاست ، میزان ساخت قطعات داخل این خودرو به ۸۹٪ بالغ خواهد گردید.
بررسیهای به عمل آمده حاکی از این بود که از میان قطعات مورد استفاده در تولید پژو ۴۰۵ میبایست ۳۵ قطعه به کلی تغییر مییافت و علاوه بر آن ۸۴ قطعه کاملا جدید شامل ۱۷ قطعه مربوط به بدنه و ۶۷ قطعه تزییناتی ، طراحی و ساخته میشد و این مبنای فعالیت فشرده طراحان و مهندسین مرکز تحقیقات ایران خودرو قرار گرفت.
کلیه محاسبات و اقدامات اجرایی این پروژه در مرکز تحقیقات ایران خودرو انجام شده و خودروی پژو ۴۰۵ تشریفاتی (لیموزین) به عنوان اولین دستاورد این مرکز تحقیقاتی محقق شد.
یکی از موفق ترین اتومبیلهای کلاس متوسط پژو که در سال ۱۹۸۸ توسط بسیاری از مجلات معتبر اتومبیل به عنوان اتومبیل سال انتخاب گشت ، اتومبیل پژو ۴۰۵ میباشد. پژو ۴۰۵ در دو مدل GL و GLX به بازار عرضه شده و یکی از بهترین اتومبیلهای مونتاژ شده در ایران میباشد.
بدنه پژو ۴۰۵ ایران در عین زیبایی و جاداری با طرح آئرودینامیک و با ضریب ۳۱٪ در برابر جریان هوا مقاومت ناچیزی دارد.
پژو ۲۰۶ یک خودروی سواری تولید شرکت پژو میباشد، به جهت هندلیک مناسب، جذابیت ظاهری و هچنین گزینههای گوناگون و فراوان در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد و در ایران با ۶ تیپ تولید و عرضه میگردد.
//
در زمینه تجاری
بیش از ۸۲ درصد تولید پژو ۲۰۶ در فرانسه به صادرات اختصاص مییابد و۱۴۵ بازار صادراتی در اختیار دارد، بیشترین فروش این محصول در کشورهای فرانسه(۱٫۱میلیون)،انگلستان(۵۴۰ هزار)، ایتالیا(۴۶۵ هزار)، اسپانیا(۴۰۰ هزار) و آلمان(۳۳۱ هزار) میباشد و همنچنین با داشتن ۴ کارخانه (بجز ۲ کارخانه در فرانسه) تولید و مونتاژ ۲۰۶ در کشورهای انگلستان، ایران، برزیل و آرژانتین از مرز ۳۱۰۰ دستگاه در روز گذشتهاست.
مدل ها
- هاچ بک سه در
- هاچ بک پنج در
- اسیشن (SW)
- کوپه روباز
- پژو ۲۰۶ آرسی
- صندوقدار با نام SD
پژو آریان یا پژو ۲۰۶ اسدی (صندوقدار)
ششمین مدل پژو ۲۰۶ با همکاری پژو و ایرانخودرو و با نام پژو اسدی یا پژو آریان تولید شدهاست، صندوق عقب کوچک ۲۰۶ علت اصلی رفتن به سمت تولید این خودرو بود حجم صندوق این خودرو ۳۸۵ لیتر است و در حال حاضر از طریق ایران به ترکیه، روسیه و الجزایر صادر میشود.
طراحی آن به طور مشترک توسط ایرانخودرو و شرکت پژو انجام شد، و نهایتاً با نام SD (به نشان تعلق آن به گروه خودروهای sedan) به بازار عرضه شد، و تاییدیه پژو فرانسه را دارد. محصول این پروژه در ابتدا پژو آریان نام داشت که با مخالفت کمپانی فرانسوی، نام آن به ۲۰۶SDD تغییر کرد.
منابع
- ویکی پدیای انگلیسی
- مجله ماشین/شماره ۲۸۴
- مجله پیام ایرانخودرو/شماره
پژو ۴۰۷ از سری ۴ پژو است که تولید آنها از سال ۱۹۳۴ با مدل ۴۰۱ آغاز شد. ظاهر گربهسان این خودرو، حالت تهاجمی و شیب شیشه جلو، با پهنای قسمت عقب و چرخهای بزرگ و منجر به آن شده که ۴۰۷ خریداران بسیاری پیدا کند و تا پایان فوریه ۲۰۰۹ بیش از ۸۰۵۰۰ دستگاه از آن در ۱۳۰۰ کشور جهان عرضه شده در مدلهای سدان، استیشن و کوپه چهاردر به تولید رسیدهاست.
این خودرو با دو نوع گیربوکس دندهای و اتوماتیک تولید میشود. گیربکس دندهای ۴۰۷ سرعتی معادل ۲۱۳ کیلومتر در ساعت داشته که در عرض ۱/۹ثانیه به شتاب صفر تا صد میرسد. اما گیربکس اتوماتیک دارای سرعتی برابر ۲۰۷ کیلومتر در ساعت است و میتواند در عرض ۱۰ ثانیه به شتاب صد کیلومتر برسید. هر دو استاندارد یورو ۴ دارند، این در حالی است که مصرف سوخت ترکیبی اتوماتیک در هر صد کیلومتر ۱۲ لیتر و معمولی ۱۱۱ لیتر است.
قدرت هر دو ۱۴۰ اسب بخار است. همچنین هر دو مدل از موتوری ۲۰۰۰سیسی برخوردار میباشد.
پژو پارس خودرویی محصول ایران خودرو است. این خودرو تغییر چهره یافتهٔ (به انگلیسی: facelift) پژو ۴۰۵ است. خودرو پژو پارس با نام داخلی اکس۹ (به انگلیسی: X9) در ابتدا با نام پژو پرشیا به بازار عرضه شد ولی بدلیل مشکلات مالکیت معنوی[نیازمند منبع] چندی بعد به پژو پارس تغییر نام داد. پژو پارس تاکنون در چهار نوع پارس معمولی، پارس ۱۶ سوپاپ (به انگلیسی: Pars 16V)، پارس اِگزک (به انگلیسی: Pars Exec) و پارس ئیالاکس (به انگلیسی: Pars ELX) تولید و عرضه شده است.[۱]
//
پارس
پیشرانه
پیشرانهٔ عاریهای پژو پارس معمولی همان XU7JP پژو-سیتروئن است که در اروپا LFZ و در ایران ال۳ (به انگلیسی: L3) خوانده میشود. ال۳ یک پیشرانهٔ ۴ سیلندر خطی به حجم ۱٫۸ لیتر با تنفس طبیعی (به انگلیسی: naturally-aspirated به اختصار N/A ) و سوخت رسانی تزریقی (به انگلیسی: fuel injection) است که دارای میل سوپاپ تکی از بالا (به انگلیسی: SOHC) و ۸ سوپاپ و حداکثر توان ۱۰۱ اسب بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۵۳ نیوتن.متر در ۳۰۰۰ دور در دقیقه است. این پیشرانه توسط یک رایانهٔ ساژم مدل اسال۹۶ (به انگلیسی: SAGEM SL96) کاربری و هدایت میشود. این پیشرانه پیش از پارس و سمند توسط پژو-سیتروئن در پژو ۳۰۶ ۱٫۸آی ۸ سوپاپ، سیتروئن زانتیا ۱٫۸آی ۸۸ سوپاپ (که در ایران عرضه نشد) و سیتروئن سارا ۱٫۸آی ۸ سوپاپ بکار برده شده بود.این پیشرانه بهمراه مبدل کاتالیزوی اصلی دارای سطح استاندارد یورو۲ (به لاتین: Euro II) است.[۲]
پارس ۱۶ سوپاپ
این نمونه که به اندازهٔ ئیالاکس مجهز و آراسته نیست، تنها یک پارس بهبودیافته در زمینههای پیشرانه و ترمز عقب است. ۱۶ سوپاپ از پیشرانهٔ پرقدرتتر ۱۶ سوپاپه و ترمزهای دیسکی در عقب سود میبرد، اما ایبیاس حتی بصورت اختیاری هم توسط ایران خودرو ارائه نمیشد. تولید ۱۶ سوپاپ تنها در سال ۱۳۸۲ صورت پذیرفت و بلافاصله با ئیالاکس جایگزین شد. بسیاری از منتقدان صنعت خودروی ایران بر این باورند که تولید و عرضهٔ نمونهٔ ۱۶ سوپاپ، یک پژوهش موردی تشنگی بازار ایران برای نمونهٔ مجهزتر و پرقدرتتری از پارس بوده است. این خودرو بواسطهٔ وزن کمتر نسبت به زانیتا و ئیالاکس از شتاب بهتری برخوردار است و بدلیل سادگی قطعات استهلاک کمتری دارد.
سامانهٔ ترمز
بعنوان بهبودی نسبت به پارس، پارس ۱۶ سوپاپ از ترمزهای دیسکی توپُر در عقب سود میبرد، اما بر خلاف ئیالاکس دارای ایبیاس و ئیبیدی نیست. ۱۶ سوپاپ از همان تقویت کنندهٔ خلأ (به انگلیسی: vacuum booster)، سیلندر اصلی، توزیع کننده و خطوط هیدرولیک پارس معمولی استفاده میکند.[۳]
۱۶ سوپاپهای دولتی
شتاب و سرعت مؤثر بهبود یافتهٔ پارس ۱۶ سوپاپ که بواسطهٔ حضور پیشرانهٔ ال۴ بدست آمده بود، توجه مقامات دولتی ایران را که همواره بدنبال خودروهای خدمت ارزان اما پرتوان هستند را به خود جلب کرد. حجم زیادی از تولید پارسهای ۱۶ سوپاپ تحویل ادارات دولتی، مجلس و قضات دادگستری شد و همچنین بعنوان خودروی بدرقه (به انگلیسی: escort) تشریفات دولت ایران نیز بکار میرود.
تفاوتهای ظاهری
پارس ۱۶ سوپاپ هیچ تفاوت ظاهری با پارس معمولی ندارد. تنها در صورتی که از پشت و از زاویهٔ کمی پایینتر به قسمت داخلی چرخهای عقب آن نگاه کنید، با کمی دقت میتوانید شلنگ ترمز هیدرولیک هر طرف که بصورت خمیده و آویزان از اکسل به سمت قسمت زیرین پیستون ترمز دیسکی همان طرف رفته را مشاهده کنید. بجای این شلنگ، یک لولهٔ نازک در پارس معمولی (مانند ۴۰۵) بطور مستقیم و از بالا وارد محفظهٔ ترمز کاسهای میشود که در نگاه به پشت خودرو نمایی ندارد. این سریعترین و مطمئنترین روش برای تفکیک پارس ۱۶ سوپاپ از پارس معمولی بدون نیاز به باز کردن درب موتور است.
پارس ئیالاکس (اِگزک سابق)
در مقایسه با پارس، امکانات اضافی پارس ئیالاکس شامل صفحهٔ ادوات هوشمند با امکانات مختلف از جمله سنجش مصرف سوخت لحظهای و کلی، تلمتیکس فارسی چند منظوره، دزدگیر، حسگرهای کمک به پارک، صندلیهای برقی ورزشی ریکارو بهمراه گرمکن و سردکن، داشبورد طرح چوب، آفتابگیر چراغدار سرنشین، پیشرانهٔ پر قدرتتر ۱۶ سوپاپه، ترمزهای دیسکی در هر ۴ چرخ بهمراه ایبیاس و ئیبیدی و بالاخره رینگهای آلومینیومی است.[۴] پارس ئیالاکس در ابتدای تولید با نام پارس اِگزک (به انگلیسی: Exec) که مختصرexecutive بمعنی خودروی مدیران است به بازار عرضه شد، اما به سرعت به ئیالاکس تغییر نام یافت. حرف ئی (به انگلیسی: E) در ابتدای نام ئیالاکس کماکان اشاره به گروه خودروهای تجملی مدیران (به انگلیسی: executive sedans) دارد.
پیشرانه
پیشرانهٔ الافوای پارس ئیالاکس مدل ۱۳۸۳
پیشرانهٔ عاریهای ئیالاکس همان XU7JP4 پژو-سیتروئن است که در اروپا LFY و در ایران ال۴ (به انگلیسی: L4) خوانده میشود. ال۴ یک پیشرانهٔ ۴ سیلندر خطی به حجم ۱٫۸ لیتر با تنفس طبیعی (به انگلیسی: naturally-aspirated به اختصار N/A ) و سوخت رسانی تزریقی چند نقطهای (به انگلیسی: multi-point fuel injection به اختصار MPFI ) است که دارای میل سوپاپ دوتایی از بالا (به انگلیسی: DOHC) و ۱۶ سوپاپ با تنظیم خودکار هیدرولیکی و حداکثر توان ۱۱۰ اسب بخار در ۵۵۰۰ دور در دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۵۵ نیوتن.متر در ۴۲۵۰ دور در دقیقه است. این پیشرانه توسط یک رایانهٔ بُش از خانوادهٔ مُترُنیک به مدل امپی ۷٫۳ (به انگلیسی: Bosch Motronic MP 7.3) کاربری و هدایت میشود. این پیشرانه پیش از ئیالاکس توسط پژو-سیتروئن در پژو ۴۰۶ الاکس ۱٫۸آی، سیتروئن زانتیا اساکس ۱٫۸آی ۱۶ سوپاپ (مشابه زانتیا ۱۸۰۰ ارائه شده توسط سایپا) و سیتروئن سارا ویتیاس ۱٫۸آی ۱۶ سوپاپ بکار برده شده بود. این پیشرانه بهمراه مبدل کاتالیزوی اصلی دارای سطح استاندارد یورو۳ (به لاتین: Euro III) است.[۵]
سامانهٔ ترمز
ترمز مجهز به ایبیاس و ئیبیدی (به انگلیسی: ABS/EBD) ئیالاکس از نوع دومدارهٔ فرمانیار (به انگلیسی: servo-assisted dual-circuit) و هدایت شده توسط رایانه است که با شمارهٔ مدل امکی۲۰-ئی (به انگلیسی: MK20-E) توسط تکلان توس تحت امتیاز و نظارت کنتیننتال تِوس (به آلمانی: Continental Teves AG) تولید میشود.[۶] گشتایش هر ۴ چرخ توسط حسگرهای الغایی-مغناطیسی دورشمار در مرکز چرخها بصورت قیاسی اندازهگیری شده و پس از رقمیشدن (به انگلیسی: digitize) در رایانهٔ ایبیاس/ئیبیدی بررسی میشوند. این سامانه به دیسکهای پرهدار هوا-خنک در جلو و دیسکهای توپُر در عقب جفت شده است. کلیپرها توسط تکلان توس، لوکاس و گِرلینگ تولید میشوند.[۷]
تفاوتهای ظاهری
چون ئیالاکس دارای تایرهایی هم اندازهٔ سیتروئن زانتیا[۸] است (185/65R15) که قطر آن ۶۲٫۱۲ سانتیمتر (۲۴٫۴۶ اینچ)[۹] است، بالاتر میایستد. قاب پشتی آینه بغل های ئیالاکس دارای قسمت رنگی در بالا هستند، در حالی که پارس معمولی و پارس ۱۶ سوپاپ پشت آینهٔ کاملاً رنگی دارند. ئیالاکس آنتن رادیویی کوتاهتری دارد. چراغ سوم ترمز عقب ئیالاکس در بالای شیشه قرار گرفته و از نوع آرایهٔ الئیدی است، در حالی که در پارس معمولی و پارس ۱۶۶ سوپاپ این چراغ در پایین شیشه و از نوع لامپی است. چهار حسگرکمک به پارک (که بگونهٔ ناشیانهای بزرگ و برجسته طراحی شدهاند) روی سپر عقب مشخص هستند. دیسکهای ترمز عقب ئیالاکس از لابلای پرههای رینگ آلومینیومی آن خودنمایی میکنند. ردیف بالایی چراغهای عقب در ئیالاکسهای تیره رنگ با سایهٔ تیره و در ئیالاکسهای با رنگ بدنهٔ روشن نیمه شفاف هستند، درحالیکه این قسمت در پارس معمولی و پارس ۱۶ سوپاپ صورتی رنگ میباشد.
رینگ ۱۵ اینچی آلومینیومی اسپیدلاین تورینی (۲۱۲۰۰) ئیالاکس |
صفحهٔ ادوات ئیالاکس |
تلمتیکس فارسی ئیالاکس |
صندلی برقی ریکارو ئیالاکس |
روآ خودروی سواری است که از محصولات شرکت ایران خودرو میباشد. این خورو بهینه سازی شده خودرو پژو آردی، محصول پیشین ایران خودرو است. ایران خودرو در سال ۱۳۸۵ تولید و عرضه برند بهبود یافته پژو آردی تحت عنوان ROA را با موتور OHV، قطعات بهینه شده و الگو برداری براساس موتورهای روز هم کلاس خود آغاز کرد.
مشخصات
- نوع موتور: OHV ۱۶۰۰
- سیستم سوخت رسانی: انژکتوری چند نقطهای "MPFI"
- حجم موتور: ۱۵۹۹ Cm
- سوخت : بنزین بدون سرب / با اکتان ۹۵ – ۸۷
- تعداد سیلندر : ۴
- نسبت تراکم : ۹٫۵
- حداکثر گشتاور : ۱۴۰ Nm در ۳۰۰۰ دور در دقیقه
- حداکثر توان : ۸۴ اسببخار با ۵۵۰۰دور در دقیقه
- حداکثر سرعت : ۱۹۵ کیلومتر بر ساعت
- گیربکس : دستی ۵ سرعته با تکنولوژی جدید
- کلاچ : تک صفحهای خشک
- نوع و توان باتری : باتری ۱۲ ولت ۵۵ آمپر ساعت
- دینام : ۸۰ A
- استارت : ۰٫۹ KW
- وزن روی اکسل : ۶۰۰ کیلوگرم
- وزن روی اکسل عقب : ۴۹۰ کیلوگرم
- وزن ناخالص :۱۴۷۰ کیلوگرم
- جنس بلوک سر سیلندر : چدن
- جنس سر سیلندر : آلومینیم
- سیستم فرمان : شانهای هیدرولیکی
- قطر دایره دوران :
- ۱۱٫۶
پژو آردی خودرویی است که پوسته خارجی (شکل ظاهری بدنه) و تقویت پوسته آن مطابق پژو ۴۰۵ و عمده قطعات نیروی محرکه آن مطابق پیکان ۱۶۰۰ است. این خودرو که با نظارت شرکت پژو در ایران خودرو ساخته میشد و با دیفرانسیل عقب است، با استفاده از دو حرف نام لاتین دیفرانسیل عقب (Rear wheel drive) دوحرف RD ا نتخاب و در کنار نام پژو قرا ر گرفت و به این ترتیب خودرویی با نام پژو RDD نام گذاری شد.
تولید این خودرو هم اکنود در ایران خودرو متوقف شده و تولید آن با پژو روآ جایگزین شده است.
نظرات (0)