شل سيلور استاين - قلم بخت يار

قلم بخت یار

 در نشویل پرسه می زدم و ترانه می نوشتم

و اونو برای خواننده های سر شناس می خواندم

اونا می خندیدن و ترانه ها رو پسم مس دادند

منتظر روزای بهتر بودم

و غذام شده بود بیسکوییت

گیتارم رو گرو گذاشتم و یک بلیط خریدم

تا سوار اتو بوس بشم

و سری به خونه بزنم .

یه خود نویس قدیمی تو جوی آب افتاده بود

برش داشتم .

 خود نویس کهنه ، کج و کوله و دور انداختنی بود

مثل  خودم .

کنار خیابون نشستم

و یک  ترا نه ی کو چک نوشتم

ترانه ای که از حال و روز و احساسمون حکایت می کرد

اونو بردم پیش خریدارا

در یه چشم به هم زدن

زیر و بالاش کردن

و خریدن و آماده شد برای ضبط

و شد پر فروش ترین ترانه !

ترانه ای نوشتم

بعد ترانه ای دیگر ،

یه ترانه ی درست و حسابی

می خواستم از شادی پرواز کنم

چون می دونستم قلمی پیدا کرده ام که با اون

بخت یارم شده .

ترانه ها رو کاغذ سرازیر می شدن

و پولا به جیبام

فراموش نمی کنم که هر چی گیرم اومد از

 صدقه سر اون قلم بود،

 وقتی جایزه ی گرمی نصیبم شد

و دوباره و دوباره ، یادت می آد

از صدقه سر آن قلم بود

بین زن ها محبوب شده بودم

و بین مرد ها قهرمان ...

کلی پول گیر آوردیم ،

 در برنامه های تلویزیونی شرکت کردیم

من و قلم بخت یار .

یه شب در ویچیتا

وقتی از سن پایین می اومدم

مردم با هلهله صف کشیده بودن  تا از من امضا بگیرن

خدایا ! من مظهر شور و عشق ملی شده بودم .

دختر کوچولویی با صورت کک و مکی گفت :

آقا من مداد ندارم

با قلم بخت یار خودم برایش امضا کردم

و بعد قلمو به او بر گردوندم !

ساعت چهار صبح بود که با ترس و لرز و درد عضلات

وحشت زده از خواب پریدم ،

 چون متوجه شدم

قلم بخت یارم را گم کرده ام .

به روز نامه ها آگهی دادم

و برای آورنده ی قلم جایزه در نظر گرفتم

به ستون همدردی های روزنامه متوسل شدم

خیلی ها قلم به دست اومدن

اما اون قلما قلمم نبود

از اون به بعد ترانه هام کسی رو تحت تأثیر قرار نمی داد

پول و دوستان روزگار خوشی از من فاصله گرفتند

دیگه شک نداشتم که بدون قلم بخت یار

کاره ای نیستم .

مثل یه قلوه سنگ به محله قدیمی

 ولگرد ها و می خوار ها قل می خوردم

وبرای اینکه غمم رو فراموش کنم

به می پناه می بردم

در یه هتل ارزون قیمت

 با شبی بیست و پنج سنت سر می کردم

داستان زندگی ام رو در مقابل ده سنت یا

 یه نوشیدنی تعریف می کردم

کفشامو زیر سرم می گذاشتم و می خوابیدم

و به رؤیای روزای گذشته فکر می کردم

به روزایی که اسمم رو

با قلم بخت یار در آسمون حک می کردم .

در ویچیتا

 یه دختر کوچولوی یازده ساله با

صورت کک ومکی امشب مشقاشو

با قلم بخت یار می نویسه .

می گم خدا پشت و پناهت عزیزم !

تو یه قلم بخت یار ترانه نویس داری .

خواهش می کنم یه ترانه برام بنویس

تو صاحب قلم بخت یار ترانه نویس هستی .

کمی هم پول برام بفرست

آخه تو صاحب قلم بخت یار ترانه نویس هستی .

 

 SURE HIT SONGWRITER'S PEN

I was hanging 'round Nashville writing songs

And playing 'em for all of the stars,

Watchin' 'em laugh and hand 'em back,

Living on hope and Hershey bars.

So, I pawned my guitar and bought a ticket home,

And I's a'headin' for the Trailway bus

When I seen an old fountain pen laying in the gutter,

So I stopped and picked it up.

It was worn-out, bent and cast aside --

Kinda sorta like myself,

So I sat down on the curb and wrote a little song

That told the world how both of us felt.

Then I run that song down to Music Row

And before I had time to spit,

It's pitched and sold and cut for a record

And moving up the charts and, damn, it's a hit!

So I wrote me another winner,

Then I wrote me a smash again,

And I's a'flyin' off the ground,

'Cause I knew I'd found me a sure hit songwriter's
 pen.

So the songs they just kept a'pourin' out,

And the money kept pouring in.

I just couldn't miss, all it took was a twist

Of my sure hit songwriter's pen.

Remember when I won the Grammy,

Then I won it again and again?

Well, none of you knew it was all due

To my sure hit songwriter's pen.

I was darling with all the ladies.

I was a hero among the men..
.
Making big dough, working rodeos and TV shows --

Me and my sure hit songwriter's pen.

But then one night in Wichita

I was just coming off of the stage,

Folks all lined up screaming for my autograph...

Lord, I was a national rage.

One little freckled face girl was there, she said,

"I got no pencil, sir."

So I signed it with my songwriter's pen

And then handed the pen back to her!

Four o'clock that morning, I woke up with the
 shakes and the bends

With terror in my eyes 'cause, good God, I realized

I'd lost my sure hit songwriter's pen.

I offered rewards in the papers

I pleaded on the Sympathy Line,

And a whole lotta folks and a whole lotta pens,

But none of them pen's was mine.

So my songs got worse and my money ran out

And so did all my good-time friends.

And there was no doubt I was nothing without

My long-lost sure hit songwriter's pen.

So I rolled like a stone down to old Skid Row

Where I feed my blues on wine

And I rest my chops in a two-bit flop

And I tell my story for a drink or a dime

And I sleep with my shoes underneath my head

And dream about days back then

When I blazed my name across the sky

With my sure hit songwriter's pen.

Somewhere in Wichita some little girl

Who's a freckled face nine or ten

Is doing her arithmetic homework tonight

With a sure hit songwriter's pen.

And I say, God bless ya, honey

You got yourself a sure hit songwriter's pen there

Write a song for me, baby.

You got a sure hit songwriter's pen.

Send me some money.

You got a sure hit songwriter's pen
.

نظرات (0)

هیچ نظری در اینجا وجود ندارد

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بعنوان یک مهمان
پیوست ها (0 / 3)
مکان خود را به اشتراک بگذارید

مطالب مشابه

insert_link

local_library آموزش فال قهوه - قسمت چهارم

insert_link

local_library آموزش فال قهوه - قسمت سوم

insert_link

local_library آموزش فال قهوه - قسمت دوم

insert_link

local_library آموزش فال قهوه - قسمت اول