زورت به بچه رسيده

56 درصد از كودكان آزار ديده دختر و 44 درصد پسرهستند. 44 درصد از موارد كودك آزاري توسط پدران و 12 درصد توسط مادران صورت مي گيرد.

 بيش از 78 درصد از موارد كودك آزاري به شكل جسماني است. 5 درصد از موارد آزارها ،سوءاستفاده ي جنسي از كودكان است. كارشناسان حقوق كودك در ايران مي گويند :«علت اصلي بروز كودك آزاري ، غفلت و كم توجهي والدين و جامعه به كودك است. » عواملي مانند ناآگاهي والدين از رفتار درست با فرزندان، بيكاري ، اعتياد و مشكلات خانوادگي از مهمترين عوامل بروزو شيوع گسترده ي اين معضل اجتماعي در ايران عنوان شده اند.

 

براساس آمار، در سال 84، 8000 خشونت خانگي ثبت شده كه 1000  مورد آن كودك آزاري بوده است.

2سال پيش ، مديركل امور اجتماعي وزارت ارشاد اعلام كرد كودك آزاري به مرحله «اضطرار» رسيده است

از سوي ديگر، پژوهشي كه بر روي 585 «كودك كار» خياباني در گروه سني 6 تا 18 سال و به منظور اطلاع از وضعيت زندگي اين كودكان صورت گرفته، بيانگر اين واقعيت است كه بيش از 50 درصد اين كودكان توسط اعضاي خانواده و يا صاحبان كار خود، در محل كار مورد سوءاستفاده جنسي قرار مي گيرند. 

خشونت قابل پيشگيري است.

خشونت غيرقابل اجتناب نيست بلكه تقريباً هميشه قابل پيش بيني و پيشگيري است. بسياري از اين عوامل را مي توان محدود كرد. دولت ها، سازمان هاي غيردولتي و مردم مي توانند با پيگيري حقوق كودكان، خشونت عليه آنها را به ميزان قابل ملاحظه اي كاهش دهند.

بسياري از كودكان و نوجوانان در جلسات مشاوره گفته اند كه از درد دل با بزرگترها واهمه دارند و بر اين باورند كه آشكار كردن مشكلاتشان با بزرگترها وضع را بدتر خواهد كرد. رفتار رسمي مشاوران و مسئولان در برخورد با كودكان و نوجوانان آسيب ديده همه آنها را وحشت زده مي كند. آنها همچنين از بدقولي برخي بزرگترها در رسيدگي به نگراني آنها به شدت احساس سرخوردگي و ياس مي كنند.

 

عوامل مختلف بروز خشونت

تحقيقات علمي نشان داده است كه عوامل مختلفي باعث بروز خشونت مي شود. مسائل اقتصادي، عرف فرهنگي، تقسيم بندي جنيستي جامعه، بد سرپرستي خانواده، سن، ناهنجاري رواني و شخصيتي، اعتياد، گذشته اي خشونت آميز از جمله اين عوامل هستند. فرسودگي نسل جوان و رشد فزاينده ي كودكان، جوانان و نوجوانان جامعه ايراني يك پديده محض نيست كه براي درمان آن بايد به كارشناسان اجتماعي و روانشناسي متوسل شد بلكه بايد آن را از ريشه تبديل نمود به عبارت ديگر بايد ابتدا والدين را آموزش داد تا در اثر عملكرد صحيح بتوان فرزنداني را به جامعه تحويل داد كه پرخاشگر و متهاجم، بي احساس و بي تفاوت، خود آزار، ديگر آزار، متنفر از خود، و افسرده نباشند.

 

امروز نقش شما به عنوان يك فرد در ساختن آينده اي روشن چيست؟ اگر پدر و يا مادر هستيد چگونه با فرزندان خود رفتار مي كنيد؟ اگر مجرد هستيد و در فكر ازدواج چقدر در اين مورد تفكر كرده ايد و آموزش ديده ايد؟ اگر نوجوان هستيد چگونه با اين مسائل روبرو مي گرديد و به آن پاسخ مي دهيد؟

 

بياد داشته باشيد زندگي يك اتفاق محض و باطني دوراني از پيش تعيين شده نيست كه هر كس در آن بدون حق انتخاب زيست كند بلكه اين انتخاب هاي ماست كه امروز و فرداي ما را مي سازد.

نظرات (0)

هیچ نظری در اینجا وجود ندارد

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بعنوان یک مهمان
پیوست ها (0 / 3)
مکان خود را به اشتراک بگذارید