جملات شرطی
- توضیحات
- دسته: آموزش مجازی زبان انگلیسی
- بازدید: 436
جملات شرطی (Conditional Sentences)
جملات شرطی به طور کلی از دو بند (clause) تشکيل شده اند:
بند شرطی (If clause)
بند اصلی يا بند نتيجه (Main clause)
ترتيب قرار گرفتن اين بندها ميتواند به دو صورت باشد:
If clause, + Main clause
يا
Main clause + If clause
همانطور که مشاهده ميکنيد زمانيکه بند شرطی (If clause) در ابتدای جمله باشد، بين دو بند جمله از کاما (ويرگول) استفاده ميکنيم.
جملات شرطی نوع اول (Conditional Sentences Type I)
کاربرد:
جملات شرطی نوع اول به زمان آينده مربوط ميشوند. اگر اتفاق مورد نظر ما در بند شرطی اتفاق بيافتد يا چنين موقعيتی وجود داشته باشد، اتفاقی که در بند نتيجه بيان شده است، اتفاق خواهد افتاد. در واقع، ما مطمئن نيستيم که چنين اتفاقی پيش خواهد آمد يا نه، ولی اين نوع از جملات شرطی نسبتا واقع گرايانه هستند، يعنی احتمال وقوع چنين اتفاقی وجود دارد. به مثال زير توجه کنيد:
If John has the money, he'll buy a Ferrari.
"اگر جان به اندازه کافی پول داشته باشد، يک ماشين فراری ميخرد."
توضيح: کسی که اين جمله را گفته است، جان را خوب ميشناسد و ميداند که جان ماشين فراری را دوست دارد و درآمدش هم بد نيست. پس به محض اينکه پول کافی داشته باشد، يک ماشين فراری خواهد خريد.
ساختار زمانی جمله:
if + Simple Present, will-Future
در جملات شرطی نوع اول، در بند شرطی از زمان "حال ساده" و در بند اصلی (نتيجه) از زمان آينده استفاده ميکنيم.
مثال:
If you study hard, you will pass the course.
You will pass the course if you study hard.
در بند اصلی معمولا از فعل کمکی will استفاده ميشود. علاوه بر will ميتوان از افعال کمکی زير هم استفاده کرد:
can, may, should
مثال:
If you don't have enough money, I can lend you some.
جملات شرطی نوع دوم (Conditional Sentences Type II)
کاربرد:
جملات شرطی نوع دوم به زمان حال مربوط ميشوند. وضعيتی که در بند شرطی بيان شده است در حال حاضر وجود ندارد. اگر اين وضعيت وجود داشت اتفاقی که در بند نتيجه بيان شده است ميتوانست اتفاق بيافتد. ما واقعا انتظار نداريم که شرايطی که وجود دارد تغيير کند، فقط تصور ميکنيم که اگر اين وضعيت وجود داشت چه اتفاقی ميتوانست بيافتد يا چه کاری ميتوانستيم انجام دهيم. جمله زير را در نظر بگيريد:
If John had the money, he would buy a Ferrari.
"اگر جان به اندازه کافی پول داشت، يک ماشين فراری ميخريد."
توضيح: کسی که اين جمله را گفته است، جان را خوب ميشناسد و ميداند که جان ماشين فراری را دوست دارد ولی درآمدش خوب نيست. جان خيلی دوست داشت ميتوانست يک فراری بخرد ولی به نظر نميرسد که به اين زوديها بتواند آنقدر پول داشته باشد که يک فراری برای خودش بخرد.
ساختار زمانی جمله:
if + Simple Past, would
در جملات شرطی نوع دوم، در بند شرطی از زمان "گذشته ساده" و در بند اصلی (نتيجه) از فعل کمکی would استفاده ميکنيم.
مثال:
If I had the money, I would move to a new house.
I would move to a new house if I had the money.
گاهی اوقات در بند اصلی (نتيجه) ميتوان از افعال کمکي زير هم استفاده کرد:
could, might, should
مثال:
If you studied hard, you could pass the course.
نکته: در جملات شرطی نوع دوم، معمولا به جای "was" از "were" استفاده ميشود.
I wouldn't help him if I were you.
برای تمرين جملات شرطی نوع اول و دوم ميتوانيد از لينکهای زير استفاده کنيد.
نظرات (4)