اسپیره‌ی کوهی

اسپیره‌ی کوهی  
 
     
 
 
 
 
 
 
 
   
   
 
اسپیره‌ی کوهی یا ریش بز به دلیل ظاهر زیبا و قد بلند آن، در هنگام شکوفه و پوشش زیبایی که به چمنزارهای مرطوب می‌دهد، عنوان ملکه چمنها را به دست آورده است. گلهای اسپیره‌ عطر بادام دارند و شیرین و گرم هستند و برگ‌های آن تند و مطعرند .
برگ‌های اسپیره‌ وقتی خشک شوند، عطر یونجه را پیدا می‌کنند و برای خوش‌ طعم کردن نوشابه‌های خنک تابستانی مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. اسپیره‌ی کوهی را کف اتاق پخش می‌کنند تا در طول ماه‌های تابستان هوای داخل اتاق را خشبو نگه دارد .
عطر اسپیره‌ی کوهی به انسان نشاط می‌بخشد. از گل‌های این گیاه برای درمان بیماری مالالریا و تب‌های نوبه و عفونت‌ها‌ چشمی استفاده می‌شده است. با کشف اسید سالیسیلیک از غنچه‌های گل ای نگیاه توسط یک پرفسور ایتالیایی در 
سال ۱۸۳۹، معلوم شده که چرا این گیاه خاصیت تب‌بری دارد. اسید سالیسیلیک همچنین د رپوست و برگ درخت بید نیز موجود است و در سال ۱۸۸۹، از همین ماده، آسپرین که از نام علمی اسپیره‌ی کوهی گرفته شده است، ساخته شد .
آسپرین مانند اسید سالیسیلیک دارای خواص ضد التهاب نیز می‌باشد و می‌تواند حرارت بدن را کاهش دهد. گیاه پزشکان اسپیره‌ی کوهی را جهت دردهای روماتیسمی و مفصلی و همچنین سرماخوردگی‌ها تبدار و آنفلوانزا توصیه می‌کنند. این گیاه همچنین یکی از مؤثرترین داروها جهت رفع سوزش معده و مقابله با اسیدیته معده می‌باشد و برخلاف آسپرین، باعث تحریک و خونریزی معده بیمار نمی‌شود .
اسپیره‌ی کوهی دارویی ملایم است و خاصیت قابض کنندگی آن مانع اسهال در کودکان می‌شود. این گیاه همچنین یک داروی آرایشی مفید نیز می‌باشد و از گلاب آن برای تقویت پوست بعد از پاک کردن صورت استفاده می‌شود .
▪ زیستگاه طبیعی :
گیاه بومی اروپا و آسیا می‌باشد که کشت آن در آمریکای شمالی نیز متداول شده است. بر روی خاک‌های غنی و مرطوب در سواحل رودخانه و نهر‌ها و در باتلاق‌ها و مرداب‌ها می‌روید .
▪ مشخصات ظاهری :
گیاه بادوامی است که طول آن به ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد. ساقه‌های اسپیره خشک و متمایل به رنگ قرمز هستند. برگ‌های آن شبیه پر و معطر و دندانه‌دار می‌باشندو هر برگ دارای ۲ تا ۵ جفت برگچه است. روی برگ‌ها سبز تیره و زیر آن سفید مایل به خاکستری است. گل‌های اسپیره‌ به رنگ کرم و بسیار خوشبو هستند که چندتایی و به طور چسبیده به هم در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. اسپیره، از اواسط تابستان تا اوایل پاییز گل می‌دهد، که همین گل‌ها سپس تبدیل به میوه‌های مارپیچ و حلزونی می‌شوند .
 
 
 
  دوستان

نظرات (0)

هیچ نظری در اینجا وجود ندارد

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بعنوان یک مهمان
پیوست ها (0 / 3)
مکان خود را به اشتراک بگذارید