اصولاً این گیاهان از نوعی موسوم به " فوشیا ماژلانیکا " که زادگاهش آمریکای جنوبی است گرفته شده اند و پس از مدتی فراموش شدن دوباره امروز مد روز شده است. به نظر من این تصمیم بسیار بجاست زیرا واریته های جدید آن به مراتب عالیتر از انواع قدیمی آن است...
انواع جدید، بسیار زیباست و دارای ساقه ای بلند و باریک است بطوریکه حتی در اثر وزن دسته گل انتهایی خود خم می شود. گلهای دلفریب آنها نه تنها گلخانه ها بلکه سایبان ها و سر در منازل را در تابستان زینت می دهد.
فوشیا را می توان مناسب برای گلداران مبتدی دانست زیرا کاشتن آن آسان است و با مختصر مراقبت موفقیت در پرورش حتمی است. خاک مناسب برای نهال های گلدانی مخلوطی از خاک باغچه ای شن دار همراه با کود حیوانی کاملاً تجزیه شده است اما برای فوشیا های گریان که در سبد یا جام کاشته می شوند مقداری خاک چوب هم باید به ترکیب یاد شده اضافه نمود.
رژیم مناسب برای این گیاهان در زمستان همان رژیم گلخانه های سرد ( با حداقل ۵ تا ۶ درجه ) و برای نوع گریان آن رژیم گلخانه های معتدل ( با حداقل ۱۰ تا ۱۲ درجه ) می باشد در مهر ماه پس از قطع ساقه کهنه گیاه را به گوشه کم نوری در زیرزمینی ها که از گزند یخبندان در امان باشد می برند.
http://sajadbadiei.blogfa.com/۸۷۰۱.aspx
Open Source Content Management 
نظرات (0)