●دیدگاه دکتر سبزهپرور، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مدیرعامل سابق شرکت صنایع هوایی کشور
دولت باید برای فعالیتهای تخصصی و توسعهای مردم راهیابی کند. ما در صنعت هوافضای کشور اگرچه فعالیتهایی داشتهایم، ولی کارهای زیادی پیش رو داریم. این کارهای انجام نشده، تنها به دست متخصصین قابل انجام است. نیروهای متخصص، پتانسیل کشور هستند و باید از آنها استفاده کرد.
پرسنل متخصص هوافضا در همهٔ زمینهها زیاد داریم که باید بستر خوبی برایشان ایجاد کنیم تا بتوانیم از تخصص آنها استفاده کنیم.اینکه دانشجویان فارغ التحصیل ما وقتی به خارج از کشور میروند، رشد میکنند ولی در داخل رشد نمیکنند، یک بحران است. ما باید موانع رشد آنها را شناسایی کنیم و به صورت تخصصی موانع را برطرف کنیم.
امروزه اروپا برای ساخت و تعمیر، حداقل هزینهای که به پایینترین نیروی خدماتی و بدون تخصص پرداخت میکند، ساعتی ۶۰ مارک است (این آمار لوفتهانزا است). حال در کشور ما بالاترین تخصصمان در صنعت ساعتی چند میگیرد؟ تفاوت بسیار فاحش است.
ما با اطلاعرسانی خوب و ایجاد ارتباط و ثبات میتوانیم خیلی کارها را در کشور انجام دهیم. حتی میتوانیم متخصصانمان را به خارج از کشور بفرستیم. برای یک شرکت سهامی عام خارجی، منطقی است که نیروی متخصص ایرانی را با هوشمندی و تخصص خوب جایگزین نیروی تخصصی اروپایی کند که این کار هزینههایش را پایین میآورد و سود را بالا میبرد. تعداد قابل ملاحظهای از این مدیرها ایرانی هستند که میتوان خیلی راحت با آنها صحبت کرد و از جزئیات آنها بهرهمند شد.
بدترین خیانت این است که ما پروژههای تخصصیمان را "باواسطه" به دست متخصصین بدهیم. پروژهای که این اندازه میتواند سود داشته باشد، چرا باید دلال این سود را ببرد. متخصص است که به مردم خدمت میکند و برای مملکت آینده میسازد.
نکته دیگر اینکه تکنولوژی و آموزش، غیر قابل خرید و فروش است. یعنی اینکه اگر بهترین اساتید و امکانات کمک آموزشی را داشته باشید، ولی طرف گیرنده شرایطی نظیر انگیزه و علاقه را نداشته باشد، موفق نمیشود. به صورت آماری میگویند ۵ درصد از فناوری و آموزش دست اساتید و غیره است و ۹۵ درصد بقیه، دست متخصصین و گیرندهٔ آنها است. از لحاظ روانشناختی، جامعهشناسی و اقتصادی، باید گیرنده که متخصص آینده است را با افقی روشن برای فعالیتهای تخصصی و جایگاه آن در اسقلال و پیشرفت کشور عزیزمان توجیه کرد.