Open Source Content Management

بلو جين به عنوان يكي از مهم ترين توليدات صنعت پوشاك آمريكا در سال 1873 توسط ژاكوب ديويس (Jacob Davis) و لوي استراوس (Levi Strauss) اختراع شد. اين دو مهاجر با استفاده از پارچه كتاني، قيطان و نوعي پرچ فلزي، مردمي ترين محصول پوشاك را ساختند. اولين لباس هاي جين ساخته شده ، لباس كار ناميده مي شد. لغت جين در سال 1960 وقتي نسل جوان نام ''بلو جين'' را بر روي شلوار هاي مورد علاقه اش گذاشت، رايج شد. 
Levi Strauss , 1829 - 1902
تاريخچه
اولين شلوارهاي جين دو مدل بودند، شلوارهاي آبي - نيلي رنگ و شلوارهاي كتان قهوه اي شسته شده. شلوارهاي كتان چون نرم و راحت نبود به تدريج از دور خارج شد. هر چند سال هاي سال به عنوان لباس كار استفاده مي شد.

لوي استراوس (Levi Strauss) سال 1853 در سن بيست و چهار سالگي به سانفرانسيسكو آمد. برادر او در نيويورك به تجارت كالا مشغول بود و لوي استراوس شعبه جديدي براي تجارت او در اين شهر احداث كرد. او كه آلماني تبار بود، پس از مهاجرت به آمريكا چندين سال در نيويورك مشغول فراگيري روش هاي تجارت بود. در طي بيست سال او به يكي از تاجران موفق پارچه تبديل شد.

يكي از مشتريان لوي استراوس خياطي به نام ژاكوب ديويس (Jacob Davis) اهل لاتويا (Latvia) بود. او كه در نوادا (Nevada) زندگي مي كرد، از شركت استراوس به صورت عمده پارچه خريداري مي كرد. در ميان مشتريانش شخصي بود كه دائما جيب هاي شلوارهايي كه ژاكوب برايش مي دوخت را پاره مي كرد. ژاكوب به فكر راه حلي براي دوام بيشتر شلوارهاي اين مشتري بود، روزي به فكرش رسيد كه شايد با استفاده از نوعي پرچ فلزي در نقاطي از شلوار كه پاره شده يا آسيب ديده، مثل گوشه هاي جيب ها و در زير دكمه هاي شلوار، بتواند باعث استحكام بيشتر براي شلوار شود.

مشتريان ژاكوب خيلي سريع از اين شلوارهاي پرچ دار استقبال كردند. او نگران شد كه شايد كسي اين ايده ماهرانه اش را بدزدد، بنابراين تصميم گرفت حق امتياز اين كار را به نام خود ثبت كند. اما 68 دلاري كه براي كارهاي اداري لازم بود را نداشت. بنابراين به عنوان شريك تجاري فوراً به فكر لوي استراوس افتاد.

در سال 1872 طي نامه اي كه به لوي استراوس نوشت، به او پيشنهاد كرد كه حق امتياز اين كار متعلق به هر دو نفرشان باشد. استراوس كه يك تاجر خبره بود، با ديدن اين محصول جديد، بلافاصله پيشنهاد ژاكوب را پذيرفت. در بيستم ماه مه سال 1873، اين دو نفر حق امتيازي به شماره 139,121 را در آمريكا به نام خود ثبت كردند. اين تاريخ امروزه به عنوان تاريخ تولد رسمي بلوجين شناخته شده است.




از آنجا كه رنگ نيلي به دليل تيرگي ديرتر كثيف مي شد و براي لباس هاي كار نيز انتخاب بهتري بود، مهم ترين و پرطرف دارترين رنگ در ميان مردم بود.
لوي استراوس، ژاكوب را به عنوان سرپرست توليد اين شلوارهاي جديد در شركت خود استخدام كرد. اين شركت تا سال 1875 به توليدات خود ادامه داد و دو كارخانه ديگر در سانفرانسيسكو راه اندازي كرد.


پارچه هاي كتان براي دوخت اين شلوارها از يكي از معروفترين كارخانه هاي پارچه سازي منچستر تامين مي شد. در مدت زماني كوتاه، تمام كارگران ازاين شلوارهاي جديد استفاده مي كردند. قيمت يك دست لباس كار با دوام توليد شركت لوي استراوس 1.25 دلار بود، رقمي كاملا باور نكردني!

حق امتياز اين محصول تا بيست سال منحصراً در اختيار شركت استراوس بود. در سال 1890 اين شلوارها مدل 501 نام گرفت كه هنوز هم با اين نام در بازار به فروش مي رسد. با به پايان رسيدن حق انحصار اين محصول، بسياري از كارخانجات توليد پوشاك از اين محصول پرطرفدار شركت لوي استراوس كپي برداري كردند.

تا سال 1950 دانش آموزان دبيرستاني به عنوان اعتراض به بزرگترها كه اين شلوارها را نمي پوشيدند و براي اينكه متفاوت تر به نظر برسند، شروع به پوشيدن اين شلوارها كردند. در سال 1970 شلوارجين بيش از هميشه طرفدار پيدا كرد.

از زماني كه مردم لغت ليوايز(Levi's) را براي اين شلوارها به كار بردند، شركت لوي استراوس نيز اين لغت را به عنوان علامت تجاري اش ثبت كرد.

چرا پارچه جين آبي رنگ است ؟
در اواخر قرن نونزدهم قبل از ابداع رنگ هاي مصنوعي از رنگ هاي گياهي طبيعي براي رنگ كردن پارچه ها استفاده مي شد. از آنجا كه رنگ نيلي به دليل تيرگي ديرتر كثيف مي شد و براي لباس هاي كار نيز انتخاب بهتري بود، مهم ترين و پرطرف دارترين رنگ در ميان مردم بود. از آن زمان اين رنگ روي پارچه هاي جين باقي ماند.

قرن هجدهم : استفاده از پارچه كتاني
در قرن هجدهم ، با رونق گرفتن كشاورزي، كارگران براي كار در مزرعه لباس هاي جين مي پوشيدند، زيرا استحكام بيشتري داشت و به آساني از بين نمي رفت.




براي محكم تر شدن نقاطي از شلوار كه زودتر دچار پارگي دوخت مي شدند از نوعي پرچ استفاده شد.
قرن نونزدهم : معادن طلا در كاليفرنيا
كارگران معادن طلاي كاليفرنيا به لباس هايي با دوام و محكم نياز داشتند. براي اولين بار در سال 1853 شخصي به نام استراوس توليد انبوه لباس كار با مشخصات فوق را شروع كرد.


سال 1930
گاوچران ها در اكثر فيلم هاي وسترن شلوار جين به پا داشتند. اين كار باعث رواج شلوار هاي جين در آن سال ها بين مردم شد.

سال 1940
در زمان جنگ دوم جهاني، سربازان آمريكايي شلوار جين مي پوشيدند. بعد از جنگ توليد كننده هاي معروف پوشاك از قبيل رانگلر (wrangler) و لي (lee) شروع به رقابت با لوي (levi) براي در دست گرفتن بازار جهاني كردند.

سال 1950
شلوار جين با تبليغات تلويزيوني و فيلم ها بين نسل جوان رايج شد. ( جيمز دين در فيلم شورش بي دليل ) پوشيدن اين شلوارها سمبل طغيانگري بين نسل جوان بود.

سال هاي - 19701960: هيپي ها و جنگ سرد
مدل هاي مختلف شلوار جين به بازار آمد. جين هاي گل دوزي شده و جين هاي رنگي . در كشورهاي غير غربي جين به عنوان سمبل فساد غرب تبديل شده بود.

سال 1980 و پس از آن
جين به لباس مد روز تبديل شد. طراحان معروف لباس شروع به طراحي مدل هاي مختلف جين با مارك هاي اختصاصي خود كردند. فروش جين دائما رو به افزايش بود